سالگرد حس عشق...

دوستت ندارم و دوستت دارم!  

این را بدان که من دوستت ندارم و دوستت دارم
چرا که زندگانی را دو چهره است،
کلام، بالی ست از سکوت،
و آتش را نیمه ای ست از سرما.

دوستت دارم برای آنکه دوست داشتنت را آغاز کنم،
تا بی کرانگی را از سر گیرم،
و هرگز از دوست داشتنت باز نایستم
چنین است که من هنوز دوستت نمی دارم.

دوستت دارم و دوستت ندارم 

آن چنان که گویی
کلیدهای نیک بختی و سرنوشتی نامعلوم،
در دست های من باشد.

برای آنکه دوستت بدارم، عشقم را دو زندگانی هست،
چنین است که دوستت دارم در آن دم که دوستت ندارم
ودوستت دارم به آن هنگام که دوستت دارم.

پابلو نرودا  

از تو تا من فاصله چند سالی می شد 

 بهمن، مرا با تو، تو را با من، در یک کلام آمیخت 

و فاصله در من و تو گم شد 

تا ما راه درازی نیست!

 ... انگار همه تو 

                  همه من 

                        در این بهمن خلاصه می شود! 

 بهمن ات مبارک!

پینوشت: !It‘s a strange story